Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο παρεμβαίνει ώστε οι βιομηχανίες που χρησιμοποιούν χάλυβα με πρώτη την αυτοκινητοβιομηχανία να μην έχουν πλέον το προνόμιο να πληρώνουν χαμηλότερη τιμή όταν χρησιμοποιούν εισαγόμενα μέταλλα σε σχέση με όταν επιλέγουν την ευρωπαϊκή μεταλλουργεία.
Στην Ολομέλεια του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου στο Στρασβούργο υιοθετήθηκε η έκθεση για την ανάπτυξη μιας βιώσιμης ευρωπαϊκής βιομηχανίας βασικών μετάλλων, συμπεριλαμβανομένης της παραγράφου σχετικά με την εφαρμογή του μηχανισμού συνοριακής προσαρμογής που τέθηκε σε ονομαστική ψηφοφορία.
Σε γραπτή επεξήγηση της ψήφου της η Mαρία Σπυράκη Ευρωβουλευτής του ΕΛΚ και εκπρόσωπος της Νέας Δημοκρατίας στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, στους τομείς της Βιομηχανίας και της Ενέργειας υπενθύμισε τη δραματική θέση στην οποία έχει περιέλθει η ελληνική βιομηχανία χάλυβα και σημείωσε ότι “με τη υπερψήφιση της σημερινής έκθεσης, με την εφαρμογή του μηχανισμού συνοριακής προσαρμογής, υποστηρίζουμε τις θέσεις εργασίας που δημιουργεί ο χάλυβας στην Ευρώπη, στην Ελλάδα, στη Θεσσαλονίκη, στη Μαγνησία, στην Ελευσίνα”.

Ολόκληρη η γραπτή παρέμβαση της Μαρίας Σπυράκη έχει ως εξής:
“Υπερψήφισα την έκθεση για την ανάπτυξη μιας βιώσιμης ευρωπαϊκής βιομηχανίας βασικών μετάλλων, συμπεριλαμβανομένης της παραγράφου σχετικά με το μηχανισμό συνοριακής προσαρμογής άνθρακα στις εισαγωγές και τις εξαγωγές. Η εφαρμογή του μηχανισμού συνοριακής προσαρμογής θα εξασφαλίσει τον ισότιμο ανταγωνισμό μεταξύ των ευρωπαίων και των μη ευρωπαίων παραγωγών, τόσο σε επίπεδο εσωτερικής αγοράς όσο και σε επίπεδο εξαγωγών.
Με τη υπερψήφιση της σημερινής έκθεσης, με την εφαρμογή του μηχανισμού συνοριακής προσαρμογής, υποστηρίζουμε τις θέσεις εργασίας που δημιουργεί ο χάλυβας στην Ευρώπη, στην Ελλάδα, στη Θεσσαλονίκη, στη Μαγνησία, στην Ελευσίνα.
Η συνολική παραγωγή χάλυβα στην Ελλάδα το 2012 έπεσε σε σχέση με το 2007 κατά 58%. Σε σχέση με τα επίπεδα πριν από την κρίση, δηλαδή το 2007, η εγχώρια ζήτηση έπεσε 82%. Βρισκόμαστε αυτή τη στιγμή στα επίπεδα του 1962. Οι ελληνικές εξαγωγές σε σχέση με το 2011 έχουν μειωθεί κατά περίπου 60%, τη στιγμή που οι δανειακές υποχρεώσεις των τριών μεγαλύτερων εταιριών χάλυβα στην Ελλάδα, ξεπερνούν το ένα δισεκατομμύριο ευρώ. Για τους εργαζομένους στο νευραλγικό αυτό τομέα της ελληνικής βιομηχανίας η κατάσταση είναι δραματική.
Είναι απαραίτητο να εξαντλήσουμε όλες τις δυνατότητες για τη μείωση του ενεργειακού κόστους και για την προάσπιση του ισότιμου ανταγωνισμού ανάμεσα στις ευρωπαϊκές και τις ξένες χαλυβουργίες”.